هر کسی را بهر کاری ساختند ...

.

تو و ما را بهر یاری ساختند ؟

زین سبب دل را به سختی آختند

.

هم که‌ایشان در پِی مِی تاختند

قبل وصل دل ! نهانی باختند

.

اَن‌قریب کی می‌شدند مسخ سخن

کور بر سامان و بیراه از وطن

.

می‌گذشتند از همه دِیر و دیار

چون به بیراهه سوار ناید قرار

.

(ما ز یاران چشم یاری داشتیم ؟

خود غلط بود آنچه‌ در دل کاشتیم)

.

آن که چشم یاری به یاران بداشت

خود قراری پُر عبس در جان بکاشت

.

چون نصارا سمت دل میتاختند

قبل نوش می !! به خود میباختند

.

زین سبب ، آن را بخود می‌باختند

مِی ننوشیده ، به‌دل! پرداختند...

.

م.امین