پرستوی دوست داشتنی

از اواخر فروردین که برگشتم خوابگاه ، هر روز که صبح میشه صدای پرستوها رو میشنوم

و حدودا تا ساعت ۹ و ۱۰ صبح که از مقابل پنجره اتاقم پرواز میکنند و دنبال همدیگه میکنند ، میتونم شور و هیجانشونو ببینم.

تو این مدت هر از چندگاهی می‌نشستم و با دقت نگاهشون می‌کردم

اولش یجورایی پروازشون تو هم تو هم و شلوغ و در هم برهم دیده میشه که فقط سرد صدا میکنند و آشفته تو هوا پرواز میکنند .

ولی اینطور نیست

اونا دو به دو دنبال هم میکنند

اینو وقتی با نگاهم دنبالشون میکنم میبینم و اگه امکانشو داری پیشنهاد میکنم تجربه‌اش کنی

تجربه خوبیه ، حس خوبی داره دیدن و کشف کردنشون...

دوتایی دنبال هم میکنند و تو این شلوغی هم رو گم نمیکنند

گاهی یکیشون وسط اون شلوغی میره سمت چپ و اون یکی به راست پرواز میکنه و از هم دور میشن و در لحظاتی بعد به هم میرسن و مجدد از هم دور میشن.

رفتارشون مثل یه بازی با آدرنالین بالا توی خون، نشاط آوره.

با دنبال کردن مسیر پرواز هر کدومشون خطوط منحی و گرد و دایره‌واری رو میتونی فرضی کنی که گاهی وقتی با ی تغییر مسیر ناگهانی موجب میشه نتونی الگوی خاصی برای پروازشون متصور بشی.

اگه اثر مسیر پروازشون بجا بمونه مثل خط خطی‌های رندوم روی کاغذ میشه که یه بچه انجامش بده .

و در حالی که ممکنه خیلی بی معنی و اتفاقی بنظر برسند میشه ازش یچیزایی هم متوجه شد و درک کرد.

با این تفاوت که خط‌ خطی‌هایی که پرستوها و سایر پرنده‌ها تو فضا میسازن، روی صفحه‌ی فضا نمی‌مونه و فقط میتونی تو ذهن ی الگویی ازش متصور بشی ...

الان که دارم اینو مینویسم تقریبا غروب شده و هوا گرگ و میش و نوبت پرواز عصرانه پرستوها رو به پایان هست و صداشون داره کمتر و کمتر میشه

انگار یکی یکی میرن به لونه‌هاشون و تعدادشون کمتر میشه

جالبه ، صبح که میان تا قبل گرمای هوا پرواز میکنند و بعدازظهر که گرما فروکش میکنه باز تا قبل تاریکی ...

.

چند روز قبل که بیرون ایستاده بودم دیدم داخل فضاهای خالی و حفره‌های نمای خوابگاه هم لونه کردند و یکیشون وسط پرواز چند مرتبه خودشو به فضای خالی روی نما نزدیک کرد و بار آخر رفت داخل فضای خالی...

قبل از ظهر بود و هوا داشت رو به گرمی و داغی میرفت.

سرو صدای پرستوهایی که پرواز میکردن زیاد بود ولی حس میکردم ی بخشی از صداها مربوط به صدای جوجه‌هاشون هست که دارند بزرگ میشن و صدای جوجه‌ها وسط سرو صدای پرستو ها گم میشد؛

طوری که از طریق صدای جوجه‌ها نمیشه به وضوح تشخیص داد لونه‌شون کجاست .

احساس میکنم روزهای آخری هست که میبینمشون و جوجه‌هاشون آهسته آهسته بزرگ میشن و کوچ میکنند و از اینجا خواهند رفت .

شاید ی علت که اینطور فکر میکنم بیشتر شدن حجم صدای پرستوها موقع پرواز هست ، که به گوش میرسه .

شواهد و شهود اینطور تداعی میکنه که بیشتر شدن صدای پرستوها واس خاطر بیشتر شدن تعداد پرنده‌هایی هست که پرواز میکنند و این احتمالا به این معنی هست که یا تعدادی از جوجه ها به پرواز دراومدن یا تعدادی از پرستوهای مناطق دیگه که مهاجرتشونو شروع کردن به اینجا رسیدند

در هر حال مشخص هست که بزودی و آهسته آهسته از اینجا کوچ خواهند کرد و به سرزمینی دیگه میرن ...

خیلی دلم میخواد بدونم کجا میرن

ازشون خوشم میاد و دوستشون دارم

اینکه بدونم کجا میرن میتونه در آینده برام الهام بخش باشه نمیشه با نبودت ساده سر کرد......